Bazı kıssalar gerçek olamayacak kadar hoştur…
Kimileri birinci aşk üzere, kısa süreli…
Yeniden de imkansız olana tutuluruz, onun tadına bakmadan ruhumuz huzur bulmaz, aklımız aksini söylese de..
Güç bazlı yüz gençleştirme uygulamalarının atası olan medikal LASER’lerin tıbba girişi çok havalı olmuştu ve hala de tıbbın pek çok alanında muvaffakiyetle kullanılıyorlar. Lakin estetik cerrahideki kıssa biraz daha farklı oldu…
Gelin bu öyküyü bir de benden dinleyin;
Periyot 1980’ler, sinemada yıldız savaşları sinema serisi oynuyor, ışın kılıçları, lazer tabancaları, herkes konsepte hâkim. Tam olarak ne olduğunu bilmiyoruz lakin çok teknolojik bir şey olduğundan eminiz ve de teknolojik olan şey berbat olamaz…
Lazer aygıtları çok kısa müddet içerisinde, şimdi 80’li yılların ortalarındayken, estetik cerrahi uygulama alanındaki yerini aldı. Cilt lazer ile tedavi ediliyor, denetimli bir yanık oluşturuluyor ve birkaç haftalık güzelleşme sürecinin akabinde derinin kendini yenilemesi ile tazelenmiş, daha sağlıklı görünen ve de kırışıklardan arınmış bir cilt elde edilebiliyor. Tıbbi lazerler ciltteki lekelerin tedavisinde, istenmeyen tüylerin tedavisinde, damarsal lezyonların tedavisinde hala elimizdeki en kıymetli araçlardan bir tanesi.
Fakat yüz gençleştirme alanındaki deneyimimiz uzun vadede hiç de beklediğimiz üzere olmadı. Hastalar yıllar içerisinde uygulama alanındaki cildin inceldiğinden, kuruduğundan ve sıhhatsiz bir görünüm kazandığından şikâyet etmeye başladılar. Ne olmuştu da tedaviyi takip eden aylar ve birinci yıllar içerisinde her şey bu kadar hoş iken büyü bozulmuştu. Tedaviden çok şad kalan ve birebir alana birkaç kere tekrarlatan hastalar uzun vadede daha da mağdur oldular.
Bu fenomen yüz gençleştirme arayışındaki aday hasta için çok değerlidir o nedenle dikkatinizi ağırlaştırın. Gidip bir çay alın. Biraz daha tıbbi kısmına girip anlaşılır bir lisanla açıklamaya çalışacağım.
Yıllar içerisinde yapılan araştırmalarda öğrendiğimiz şuydu. Lazer ışını derinin “dermis” ismini verdiğimiz derin, damarlı ve canlı katmanında denetimli ısı hasarı -yani yanık- oluşturuyor. Bu yanık alanında birebir öbür yanıklarda gözlemlediğimiz üzere bir düzgünleşme süreci başlıyor. Düzgünleşme sürecinde bölgenin kanlanması artıyor, yüzeydeki hücre döngüsü hızlanıyor, yanık alanına göç eden düzgünleştirici hücreler burada bol ölçüde “kollajen” ismini verdiğimiz proteini üretiyor. Hatta bu doku üretimi o denli bir boyutta oluyor ki, güzelleşme safhasında deri eskisinden daha kalın, daha canlı ve daha sağlıklı görünüyor. Buradaki kilit nokta şu; düzgünleşme çok uzun vakit alan bir süreç olduğu için dışarıdan gözlediğimiz bu tesirler güzelleşme süreci devam ettiği surece 18 aya kadar devam ediyor. Hatta 18 ay dolmadan uygulamayı tekrar ettiğimizde hasarı yine oluşturup süreci başa sarmış oluyoruz.
Problemler ise güzelleşme süreci bittiğinde başlıyor. Damarlanma azalıyor, cilt kalınlığı azalıyor, cildin nem ve yağ istikrarını ayarlayan ter bezleri ve sebase bezlerin sayısı azalıyor. Hepsinden kıymetlisi cildin esnekliğini sağlayan “elastin” isimli protein kalıcı olarak azalıyor ve cilt esnekliğini kalıcı olarak kaybediyor. Bedenin hasarlı bölgeye “kollajen” proteinini yığdığından bahsetmiştik. Lakin bu “kollajen” sağlıklı bir ciltteki üzere organize değil. Sağlıklı bir ciltteki kollajen bir “lambswool” kazak ise, düzgünleşme sürecindeki ciltte yeni üretilen kollajen iki kazaklık yünün masanın üzerine bırakılmış haline benzetilebilir. Güzelleşmenin son evrelerinde özelleşmiş hücreler bu yün yumağından özgününe nazaran daha kaba ve daha ince bir örgü yapıyor fakat bu yeni örgü orijinalinin kalitesine hiçbir vakit ulaşamıyor. Sonuç, ne yazık ki, canlılığını kalıcı olarak yitirmiş bir cilt… Canlılığını yitirme tıpta “atrofi” olarak isimlendiriliyor.
Lazer, radyofrekans, ultrasonik güç, ağırlaştırılmış ışık teknolojileri ve cilde “enerji” uygulayan ve bu sayede cilt yahut cilt altı dokularda bir “ısı hasarı” yaratan tüm teknolojik aygıtlara kuşkucu yaklaşmamın ve kendi pratiğimde yer vermememin sebebi işte bunlar. Bu şüpheciliğime temel olan müşahede, ısı hasarı düzeneğinin en kolay ve en temel örneği olan “güneş yanıklarında” bile geçerliliğini koruyor.
Tatile gidip bronzlaştığınızı hatırlayın ve hayal edin. O yaz cildiniz aynada pırıl pırıl parlar, daha gergin, parlak, hacimli ve sağlıklı görünür. Bu tesir o kadar tatmin edicidir ki bir periyodun sosyete hoşları kış aylarında da solaryuma gidip bronzlaşmaya devam ederlerdi. Yapılan araştırmalar ve müşahedeler gençlik yıllarında güneş ışınlarına daha çok maruz kalan bireylerde yaşlanma belirtilerinin daha erken ortaya çıktığını ve cilt hasarının daha vahim boyutlarda oluştuğunu göstermiştir. Birisi güneşli “Miami” de bir oburu güneşin nadiren kendini gösterdiği “Londra” da yaşayan iki ikiz kız kardeş 50 yaşında yan yana geldiklerinde güneşe daha ağır maruz kalan Miami’li ikiz, Londra’lı ikiz kız kardeşinden en az bir 10 yaş daha yaşlı görünecektir.
Plastik cerrahlar ve dermatologlar bir yandan dünyanın her yerinde güneşten korunmayı, ortamda güneş yokken bile yüzümüz için güneş hami kullanmayı tavsiye ederken bir yandan kozmetik sanayisinin ciltte ısı hasarı oluşturan teknolojiler ile cildi gençleştirme çabasını estetik cerrahinin çağdaş bir çelişkisi olarak görüyorum…
Benim tavsiyem uzun periyot sonuçları bilimin süzgecinden geçmemiş ve ardında aktifliğini ve güvenilirliğini gösteren kâfi ispat olmayan hiçbir uygulamanın adayı olmayın. Varsın teknolojiyi biraz geriden takip edin.
