Bütün ameliyatlarda olduğu üzere kulak ameliyatı sırasında da olabilecek birtakım aksilikler ve komplikasyonlar kelam bahsidir. Kulak anatomisi öğrenilmesi en sıkıntı olan ve en uzun süren yapılardan birisidir. Bunun nedeni ise küçük bir alanda birçok hayati yapının bir ortada bulunmasıdır. Bu yapıların başlıcaları şunlardır: işitme organı, istikrar organı, yüz sonu, beyni giden ana atardamar ve ana toplardamar. Bu yapıların hepsi kulak kemiği içerisinde yerleşmiştir. Bu nedenle kulak kemiği anatomisi epeyce kompleks bir yapıya sahiptir. Bu yapının 3 boyutlu olarak öğrenilmesi vakit alır. Birde işin içine hastalık girince, bu yapıların olağan anatomik seyirleri değişebilir. Bu nedenle kulak ameliyatı sırasında tüm bu yapıların ziyan görme ihtimali vardır.
Genellikle kulak ameliyatı sırasında en sık görülen komplikasyon ameliyat edilen kulakta işitme kaybı oluşmasıdır. Bu ihtimal kabaca %1 civarındadır. İkinci sıklıkla görülen komplikasyon ise yüz felci riskidir. Bu ihtimal ise %0.5 civarındadır. Cerrahın deneyimi arttıkça komplikasyon oluşma riski azalır. Öbür taraftan kulaktaki hastalığın sebebine bağlı olarak de risk oranı değişir. Örneğin kolay bir kulak zarı deliğinin kapatılmasında bu riskler yok denecek kadar azken, yaygın bir kolesteatom hastalığında risk artabilir.
Ancak bu riskler var diye ameliyat olmamak tahlil değildir. Zira kulaktaki hastalık bir müddet sonra bu hayati yapılara ziyan verecek ve yeniden işitme kaybı, yüz felci gelişimi ve hatta menenjit ya da beyin absesi gelişimi mümkünlüğü artacaktır.
Endoskopik kulak cerrahisi sırasında cilde kesi yapılmadığı için ameliyat sonrası periyotta cilt enfeksiyonu, cilt altında kan toplanması üzere küçük komplikasyon riskleri de ortadan kaldırılmış olur.
